sonunda bir köşede kıs kıs gülen anneye patlamasıdır.
(bkz:
swh)
sevgili babamla yaptığım en eğlenceli aktivitedir kendisi. çok severim tamir ve tadilat işlemlerini. bir çok usta işini bugün rahatlıkla yapabiliyorsam babam sayesinde. kızlar da bu işleri bilmeli ki ileride erkeğe muhtaç hissetmesin kendini
endişeli bir bekleyiş. elektrikle alakalı bir işse daha da heyecanlı. elektrik çarparsa ne yapılacağı ile ilgili hayali planlar kurmak. etrafta tahtadan bir eşya arayıp akıma kapılırsa bununla babama vururum diye düşünmek vs.
işe yaramak için olur fakat baba hiç bir zaman güvenip de vermez.
babamın çok sevdiği bir eylem bu. tamir edemediği hiçbir şey olmamasından dolayı, onu izlemem, kendi kendisine gurur tablosunu başkalarına da gösterebilme olanağı sağlıyor. bir yandan da anlatır, nasıl ve neden yaptığını. evde bu işe gönüllü olan tek çocuğu benim. çırağı olarak kullandığı çok olmuştur. sayesinde, onun kadar başarili olamasam da, bozulan bir şeyi düzeltmek için çabalamaktan korkmaz hale geldim. düzeltemeyip bir kaç sefer aynı şeyi sorunca "salak mısın yavrum" bakışını saklamaya çalışıp, sabırla cevap veriyor sağ olsun.
bir gün onun kadar yetenekli olmayı umut ederek, bugün bir şeyler bozayım da, tamir edelim beraber. özledim.
bu hobi çocukken bende de vardı. abim çok ilgisizdi ama ben beklerdim yanında. mühendis olduktan sonra daha çok ilgimi çekti. özellikle kendince köydeki eve sistem kurduğunda onu çözüp anlamaya çalışmak. her türlü arıza hakkında babamın bilgi sahibi olması beni hep özendirmiştir.
tamirat bittikten sonra ortada bırakılan her şeyi toplamakla görev tamamlanır. işin en can sıkıcı yanı bu kısımdır.
annenin "onun içi açıldıysa artık hayır gelmez" demesi eşlik eder.
babamın hayatında bir şeyi tamir ettiğini görmedim. ben çok meraklıydım ama bir rol modelim yoktu. küçüklük aklımla kendim kurcalar, bazen bozar bazen yapardım. neyse, 22 aylık oğlum şimdi her tamirimde benim yanımda. arada tornavida falan kaçırdığında oyuncaklarını kurcalarken buluyoruz onu. ona da oyuncak tamir seti aldık ama keratanın gözü hâlâ benim çantada. iyi iyi, işi öğrensin de ileride rahat ederim bari. :)