ben yaptım, evet izmir - istanbul 2 saat sürdü seyahat ama pahalı dendi. pes yani arkadaşlar! italyada astral seyahatler adımbaşı para sadece bilginize!

henüz yapmamış yazarlar şu müzik eşliğinde yapabilirler.

opel astra var olur mu ?

seyahat firmalarının yerinde olsam en kısa zamanda ismi değiştirir, astral seyahat yapardım.
hem uzay temalı bir algı olurdu.
yapamamış, yapmaktan korkmuş bir taban var ki; tabana kuvvet deyimini bulmuş.
edit: imla, illa, killa.

denedim ama çok uzaklaşamadım denemelerim olacak

(bkz: hurafelerin yayılma şekli)

sanırım yaptım her ne kadar inanmayıp üzerine düşmesem de unutmadım.

ergeniz işte ara yaz tatilinde memlekete gitmiştik asırlık bir yerdir bizim memleket ama bundan 20 yıl kadar önce yanıp beton çöplüğüne dönmüştür.
neyse meraklı hallerim var bugün araştırmacı olarak evrilmiştir bu hallerim.
köyde terkedilmiş onlarca ev var kimine yıldırım düşmüş yanmış kimisini heyelan yakalamış falan yani kullanılmıyor terk edilmiş.

ama içerisinde yüzlerce yıllık anılar, fotoğraflar, objeler vb. vardı.
girdim oralara ve merakla bakındım inceledim belleğime yüklemedim korkutmuş, ürpertmişti beni.

işte aynı akşam erken yattık -köy yeri erken yatar/kalkarız tv/internet vb. yok o zamanlar.
ailem var büyük babam/annem kardeşlerim.
3 kardeş aynı ağaç yatakta yatıyorduk.
astral ya da gidip gelme her neyse bilemedim orayı geçip doğrudan vaka sonrasına geleyim:
doğruldum bütün köy ahalisini sanki bir miting veren gibi tek kare önümde gördüm.
vücudum ıslak kafam gözüm acı/ağrı içinde ve bir o kadar da şaşkın şaşkın bakışlarım anlamadım, anlayamadım bile.
babaannemi ağlamaktan gözleri şişmiş baygın gördüm ayrıca burada üzüldüm.

şaşkınlığımı toparlayınca anlattıkar.

--- spoiler ---

lan çocuk ne yaptın sen öyle kardeşlerini yamultmuşsun yarım saattir dövüyoruz su döküyoruz durmadın ne oldu sana yine ne bok yedin lan yabu!
--- spoiler ---

rahmetli babaannem köyü ayağa kaldırmış çığlık çığlığa
sağımda ve solumda yatan kardeşlerimi yumruklamışım onlar korkarak kaçmaya çalışmışlar ama başaramamışlar.
köyün erkekleri beni yumruklamışlar ama durduramamışlar.
5 kiloluk buz gibi güğümü üzerime boca etmişler.

neden böyle oldu anlattılar ama inanmadım, inanmak istemedim.

deneyin bi kere yaptığımı sanmıştım. belki de yapmışımdır.

bunu gerçekten yaptım ; bir gün yorgunum uzandım öyle,fazla detay vermeden kısa keseceğim.fakat yaşayanlar hak verecektir tarif etmek gerekirse resmen her şey ne astral seyahat ne rüya ne de kabusa benziyor bildiğiniz yaşıyorsunuz ve nefes alıyorsunuz,uyanmak veya ayılmak için çırpındığınızda yok keyif alıyorsunuz.neyse efendim...çinin herhangi bir mahallesindeyim,böyle evlerden evlere ipler asılmış iplerde çamaşırlar,cennet mahallesini andırıyor kafanızda daha rahat tahayyül etmeniz gerekirse,sonra esnafları ziyaret ediyorum,turist gibi kafamı kaldırıp evlerin yapısını filan inceliyorum,burası anlam veremediğim kısmı çince konuşuyorum esnafla ve burası ilginç ötesidir ki konuşulan çince dili fakat adamı anlayabiliyorum.bu tüm hayret verici şeyleri bir kenara bıraktım ben zaten o kişiymişim gibi yaşıyorum adeta,eksik olan tek şey sanki böyle sabri abi her zamankinden filan demiyorum.dükkanların düzeni ve yapısı dikkat edilir şekilde mesela ben hayatım boyunca en sevdiğim eski bir kıyafeti hatırlamam ama orda ipte gördüğüm bir tişörtü hatırlıyorum.aslında şaşırdığım bunlardan ibaret değil tabiki ve uyanış kısmı eminim ki burası merak konusudur hepiniz için tabii kim merak etmez ki arkadaşlar uyandığımda 5-10 dakika kimseyi tanıyamadım.onu da kafanızda canlandırmanız için şöyle anlatabilirim bir türk olarak çince filan bilmeden çine gittiğinizi düşünün kendi çevremdeki insanları tanıyamaz oldum.aklım makinalı tüfek gibi sorular sormaya başladı nerdesin sen ? nereye geldin ? bunlar kim gibi ? aslında o kadar çok benimsemişim ki astral olanı gerçekten uzaklaşmışım.

edit:sorular üzerine;hikaye gerçektir.

malı nerden alıyosa link bıraksın