bostancıya güzel denmiste pis kokusu nolcak. bence fenerbahce sahilidir. süreyya plajıda güzel.
yüzmeye imkan olmayan, denizle insanın organik irtibatının kesik olduğu sahildir. sahilyolu geçmeden evvel, seksenlerin ortalarında yüzmeyi burada öğrendim. pendik'te, atalar'da, dragos'ta bir sürü denize girilecek yer vardı, plajlar kum, su da görece temizdi. şimdi hiçbir şekilde yüzmek isteyenleri siklemeden tasarlanan o betonarme duvar ve kayalardan atlayabilecek ve 25 milyonluk istanbul'un lağımının aktığı mevkilerde ölmeyecek kadar apaçi bir bünyeyseniz burada ancak yüzebilirsiniz. bir de eskiden in cin top oynardı, hava kararınca, hatta bazen öğlen bile gezmeye korkardık. it kopuk tinerci balici temizlendi ama anadolu aktı geldi piknik mekanı belledi, önce ne kadar low profile doblolu aile varsa doldu. kovidden sonra beyaz yakalar da buralara tünemeye başladı. yazın sağdan iki şerit park eden arabalarla kapanıyor, çimlerde ve banklarda oturacak yer yok. metrekareye köyden indim şehire tarzı yüz insan düşüyor. o derece boku çıktı.
yine toksik orospu evlatları gelmiş
ulan ben o sahilde adalar manzaralı bir evde oturuyorum.
istanbul'un geri kalanı bildiğin post-apokaliptik film manzarasına dönmüş durumdayken, ak partinin yaptığı en büyük icraatlardan birisine bile laf atıyorlar.
muhalif olacağım diye beynini kaybetmiş bir milletle uğraşıyoruz resmen.
bir yandan akp'nin ülkeye verdiği tahribatla uğraşırken, diğer tarafta dünyanın gördüğü en beyinsiz (sırf muhalif olmak için muhalif olan) muhalefeti dinliyoruz.
nasıl bir cehenneme düştük yarabbim ya..
tanım: dünyanın en büyük metropollerinden birisinde, adeta çölde bir vaha gibi olan sahil şerididir.
bisikletle
kaynarca’dan
fenerbahçe orduevi’ne gidiş-dönüş toplam 49 km’dir. sakin bir sürüşle 4-5 saatte rotayı tamamlayabilirsiniz.
anadolu yakasının nefesidir.
sporcu tayfanın da favorisidir. koşu, bisiklet, yüzme, her şeyi bu sahil şeridi boyunca yapabilirsiniz.
aman neyse fazla övmeyelim de buranın da başına bi iş gelmesin. yeminle tek eğlencem burası.
sağ olsun eski ev sahibimiz bizi zorla ev sahibi yaptığı için, yıllar süren beşiktaş maceramız sonunda kadıköylü olduk. tabi bu tercihte çocuğun öncelikleri etkili oldu. kabul edelim ki çocuklu bir aile için anadolu yakası daha makul, daha doğrusu çocuklu yaşamda tercih edilebilecek bölge sayısı daha fazla ve ekonomik olarak daha ulaşılabilir durumda.
neyse bu gereksiz girişten sonra konuya dönersek, anadolu yakasını sevemedim, sahilini de sevemedim. insan alışkanlıklarını kolay değiştiremiyor sanırım bir yaştan sonra. doğru tanımlama mı bilemiyorum ve her türlü lince göğüs gererek söylüyorum ki sahili dahil anadolu yakası bana istanbul gibi gelmiyor. hele caddebostan overrated değil de nedir dostlar, mesela izmir/kordon'dan ne farkı vardır?
ne kadar bok atsakta elimizde sadece bu var. değerini bilmek gerek.
toprak sahibi recep tayyip erdogan'dir. bizzat tapulu malidir.
süreyya plajı'ndan kalamış'a kadar rutin bisiklet rotamdır.
idealtepe basket sahaları hayatımda geniş bir yer kaplar.
nefes aldığım anları bu hatta borçluyum.
burayı boklayanı direkt darıca sahiline falan siktir etmek lazım.