hiçbir şey.
14 mayıs 2023 gecesinde hissettiklerimiz bunları öngörüyordu. oy verecek adam var mı deniyordu, buyursunlar.
bugün 10.000 usd
bayramdan sonra 100.000 euro
haziran ayında ise 2.100 gr altın ödemem varken imamınoğlunu da düşünmem uzunu da düşünmem, ülkemi de düşünmem. ödemelerimi düşünürüm.
ve bu nedenle beni kimse suçlayamaz.
öfke ve çaresizlik. hiçbir yerden güvenilir haber alamıyoruz, hiçbir şey olmamış gibi çalışmamız bekleniyor.
ne yapabiliriz, nasıl isyan edebiliriz diye düşünüyorum.
yandık, bittik, mahvolduk diye düşünmüyorum asla ama bu hiddetle bir şey yapamazsak daha da kötü günler göreceğimize eminim.
ben kibar bir insandım fakat artık küfür etmeden hislerimi ifade edemiyorum.
çaresizlik ve öfke. gitme isteği
seçme ve seçilme hakkımız elimizden alınıyor. armut gibi bakıyoruz. kalbimiz sıkışık.
2023 sabahı kadar mutsuz değilim sadece öfkeliyim. ve bu fani dünyada hayatlarımızdan çalınan her şey için her an için öfkem giderek katlanıyor...
çok saçma geliyor. neden insanca yaşayamıyoruz ki?
18 mart çanakkale zaferindeki askerlerin kemikleri sızlıyor. gökyüzü kapalı. hangi ülkede olduğumuzu unuttuk. atam uyan nolur. burası türkiye cumhuriyeti mi ?
haklı olmanın verdiği gurur.
yıllardır, "çocuk yap" diyenlere aldırmayarak ne kadar haklı olduğumu gördüm. iyi ki, bu ülkede çocuk dünyaya getirmemişim...
(bkz:
19 mart 2025 ekrem imamoğlu'nun gözaltına alınması)
2017 referandumunda hayır dediğim için içim rahat, ben üzerime düşeni zamanında yaptım.