tekstil sektörü kadar karlı bir iş sahası daha yoktur. sizin 100 liraya aldığınız bir tshirtün maliyeti o tekstilciye en fazla her şeyiyle parça başı 10 tl bile değil.

tekstilciler batmadı, eskisi kadar astronomik karlar yapamadıkları için ağlıyorlar. abartmıyorum eskiden 1e 100 ile 1e 1000 arası kazanıyorlardı kazanıyorlardı. şimdi şu ağladıkları ortamda en kötüsü 1e 10 ile 1e 100 arası kazanıyor ama işte alıştıkları için yetmiyor bu kar onlara. delikanlı tekstilcinin biri çıkıp söylediği zaman onu linç ediyorlar fakat bilen biliyor durumu.

burada hükümeti, ekonomik durumu falan savunmuyorum kesinlikle çünkü ikisinin de savunulacak tarafı yok ama şu kapitallerin ağlayıp sızlanması da beni deli ediyor. o kadar aç gözlü ve hırslılar ki size sizi önemsediklerini düşündürüyorlar ama aslında tek önemsedikleri şey ultra lüks hayatlarını korumak.

tekstil sektöründe faaliyette bulunan işadamlarımızın demokrasi endeksinde 103. sırada olan ülkedeki demokrasi azlığı sebebiyle içleri kan ağlayarak yatırımlarını demokrasi endeksinde 131. sırada bulunan mısır'a taşımalarına hak vermemizi sağlayan açıklamadır.
hak hukuk adalet
(bkz: yersen)

üst metinde üretim başka ülkelere kayıyor diye yazılır alt metinde bize bir deval lazım diye okunur.

memlekette kimse kar marjından taviz vermek istemiyor.

işler iyiyken ve ürününe göre %1000, evet bin karla çatır çatır mal satarken feragat edin bizahmet eski karlarınızdan.

asgari ücret açıklanana kadar daha çok duyarız patronların ağlamasını.

senelerce akepeyi övdünüz ve yanlışlarına çıt çıkaramadınız.

şimdi bıçak kemiğe dayandı ama geç kaldınız tabii.

butun gururunu birakip istedigin zam sonrasi babacanlik taslayip 100 lira veren patronlar degil mi bunlar?

bunlar aglamaya baslamissa eger durum kotu demektir. 100 lirasi olan versin, biz batali cok oldu.

kimsenin battigi yok. ozellikle otel tekstilindeki kar marji inanilmaz boyutta. kaliteli bornoz diye ustune logo basip otelciye 1250 tlye iteledikleri bornozun maliyeti 185 tl... yastik kilifi maliyeti 14 tl... malimi denizlide uretiyorum yersen...

devlet tekstil sektörünü gözden çıkaralı neredeyse 16 -17yıl oldu. günaydın.
emek yopun katma değeri az görüyorlar bu sektörü.
işsizliği sönümlemesi, ihracat dengesinde pozitif vermesi umurlarında değil uzun zamandır.

murat ülker isimli kişi pandemi döneminde yüzde 1 kâr marjı ile çalışıyoruz demişti. samimiyetinize ve masumiyetinize inanmıyorum. insanlar ektiğini biçer.

büyük firmalar sessiz sedasız batar ve gider.
bunun yaptığı batmayalım ağam, bi el at ağam kapatmayalım şu tekneyi. bu adamın en az 10 farklı iş sektöründe iştarakları mevcuttur, sadece giderse 1i gider nasıl bir şeyse artık 1inde bile şalter kapatmaya göynü razı gelmiyor.